5 km strand, geen mens te zien! Behalve Bets dan!

Februari 5, Los Barriles

Vandaag een dagje uit met Jan (die Stan heet) en Anna. Gisteravond kwamen ze op het idee om eens wat stranden te gaan verkennen. We waren met John en Fea bij Anna en Stan in de caravan, zo’n hele grote, om ze over te halen om mee te gaan naar het kampvuur bij de Kiters. Maar Stan speelde zijn op zijn 12 snarige gitaar, Anna liet foto’s op de laptop zien van hun vissersbestaan en zo werd het te laat om nog naar het vuur te gaan. Dus vanmorgen in de Ford Heavy Duty 4x4 en op naar de stranden. Om daar te komen moet je over de “Dirt Road”, mooie naam voor gruwelijk slechte, onverharde zandwegen. Totale wasborden! De truck leek soms meer op een Singernaaimachine dan een Heavy Duty Ford! Maar de stranden zijn schitterend. We hebben gesnorkeld en prachtige visjes gezien. Bij Cabo Pulma is het enige rif van Noord Amerika. Prachtige baaien. Overal worden luxe resorts ontwikkeld; het is gewoon idioot dat ze die resorts midden in de natuurgebieden plannen i.p.v. als uitbreiding van een dorp. Op deze manier wordt de natuur overal geweld aangedaan. En de bij de meeste huizen is geen mens te zien. Onroerend goed bedrijven hebben echt kilometers grond langs de kust opgekocht, een hek erom heen gezet en nu maar wachten tot de economie aantrekt zodat voor veel geld percelen grond kunnen worden verkocht. En duur!! Een stukje grond gelegen aan een dirt road kost zo maar $100.000. en dan te bedenken dat het minimum loon $8 is voor 8 uur werken! Stan houdt ervan om moppen te tappen, maar wij halve dove berijders van de achterbank, verstaan er vaak niks van en als je iedere keer moet vragen om de clou nog even te herhalen, is de grap van de mop al verdwenen. Dus lachen we maar vrolijk mee!