Het is nog maar 8 uur in
de morgen, maar vandaag staat een bezoek aan de grensplaats Del Rio, Texas en
Ciudad Acuna in Mexico op het programma. En dan moet je vroeg op. Bovendien
krijgen de solar cellen dan de kans om de nu verbruikte stroom weer op te laden.
Gisteren de gehele dag
door een vrij dor, vlak landschap gereden. Enorme lappen grond waar maar weinig
op groeit op dit moment. Texas heeft erg te lijden van de droogte. Onderweg
zagen we een soort veemarkt, omkeren en erheen. Overal zware hekken die op
allerlei manieren gangen met elkaar verbonden en zo toegang gaven tot een soort
kooien. Daarin jonge koeien van allerlei rassen, zelfs Indiase met grote
hoorns. Over de kooien liepen loopbruggen waar stoere mannen met stetton en
geruite overhemden liepen, de handelaren of boeren. Geen probleem, loop daar
maar heen en je kunt zo de loopbrug op. Met een van de “cowboys” komen we aan
de praat en die vertelde dat veel boeren hun vee moeten verkopen omdat ze geen
voer voor de beesten hebben en voer kopen is te duur. Vlak na Del Rio zien we
een visitor center, even bezoeken, we hebben nog tijd. Daar horen we dat het
State Park waar we naartoe willen, is gesloten ivm de hunting! Het jachtseizoen
is geopend. Maar vertelt de Ranger, hier hebben we ook campings. En zo staan we
nu aan het “grootste, door de mens gemaakte meer van de wereld, dat twee landen
verbindt”. Zijn ze gek op die uitdrukking: grootste, hoogste dikste enz van de
wereld. In het centrum kijken we naar de film die gaat over het aangelegde
meer. Een oude baas vertelt wat zijn vader hem vertelde over de aanleg van de
spoorlijn: veel arbeiders uit de Europese landen waren zware drinkers, nog vind
je overal glas scherven van flessen langs de baan. Vanuit het westen werd door
Chinezen aan de baan gewerkt, dat waren
weer grote opiumgebruikers. Daarvan vind je weer de blikjes. Samen met een
Amerikaans stel, Robby en Nancy genieten we van de Sunset. Zij wonen op een
uurtje rijden van Harold en Dorothy en geven ons een paar tips waar we absoluut
naar toe moeten. Maar vandaag eerst naar Mexico!!!
19.30 uur
Mexico, het land van mijn
dromen, zong de zangeres zonder naam; nou, het werd bijna een nachtmerrie! Ok,
bij het begin beginnen: in Mainstreet van Del Rio zou een markt zijn, volgens
de Ranger. Helemaal niets, het zelfde geldt voor het centrum van Del Rio. Langs
de hoofdweg, de 90Hwy, staan de bekende zaken als Ross, dress for less (Betsy’s
favoriet), de Wal-Mart, Home Depot en nog veel meer. Dus geen markt,dan op naar
de grens. Was maar een klein eindje, $3 betalen voor de tolbrug en we waren bij
het loket. Als je niet verder dan 15 mijl Mexico ingaat hoef je geen extra
verzekering te kopen. Een heel aardig meisje moest onze camper doorzoeken naar?
Sprak een beetje Frans, geen Engels. Tien meter verder rijden naar een groepje
soldaten, voorzien van kogelwerende vesten, helmen en karabijnen; zag er heftig
uit. Juan Soldaat kwam in de camper kijken en deed het werk van het meisje nog
een flink over; was vooral nieuwsgierig. Juannetje, het was maar een kleintje, kon
niet bij de kastjes boven ons bed komen,zijn schieter zat in de weg. Geef maar,
ik houd hem wel even voor je vast. Maar de andere Juannen vonden dat toch wel
een beetje vreemd dat ik opeens met een geweer in de handen stond en ik moest
hem maar snel aan hun geven. En omdat ik geen vest aan had, heb ik ’t maar
gegeven. Juan vond het allemaal prachtig in de camper, voor de wc haalde hij
grijnzend de neus op; was echt wel schoon hoor, die wc! De andere mannekes
stonden met Betsy te oh-en, maar wilden niet binnen kijken, zelfs niet toen
Juan beduidde dat ze dat echt even moesten doen. Enfin, aan deze vertoning kwam
ook weer een eind en wij reden Ciudad Acuna in. Echt een grensplaats met veel
winkels, maar vooral veel tandartsen.
Na wat gekriskrast door
de straten, hadden we het wel bekeken. Alles was oud en armoedig, geen troep.
Doordat de Amerikanen weg blijven, staan veel winkeltjes leeg. Voor vandaag
vonden we Mexico wel genoeg, dus maar weer op naar de grens. $1,75 betalen voor
de brug en dan sta je weer voor een loket, dit keer met een aardige Amerikaanse
mevrouw. Passen controle, ok, rij maar door die 2 gele zuilen. Een
costumofficer geeft aan dat we op nummer 10 moeten gaan staan. Hij komt even
later bij ons en vraagt of we fruit en andere levensmiddelen bij ons hebben. En
dat hebben we, want we hebben gisteren net ingekocht voor de komende dagen.
Jammer dan, alles inleveren! Maar dit hebben we bij jullie Wal Mart gekocht,
heb zelfs de rekening er nog van! Law is Law! En stom is stom! Kom maar mee
naar het kantoor, ga hier maar zitten en wachten. Als het wachten toch wel even
duurt, vraagt Gerard of we een nummertje moeten trekken? Geef de passen maar en
10 minuten later is alles geregeld. We zien dat ondertussen iemand met een
zwartpak aan in onze camper bezig is. Daar gaat onze gevulde diepvries, de
inhoud van de koelkast! We krijgen het Mexicaansbenauwd als ze in onze passen
gaan rommelen. Een extra bezoek aan de Wal Mart is nog daar aan toe, maar als
ze ons visum er uit halen, hebben ze een probleem. Voordat we de passen terug
krijgen, met alles er nog in, zelfs een extra stempel, komt een madam in
zwartpak ons vertellen dat we de eieren en de avocado’s en nog wat gemummel kwijt zijn. Als we de
balans opmaken heeft het Mexicaanse avontuur ons $4,75, 6 eieren en 2 avocado’s
gekost, want de rest hebben ze ons maar mooi gelaten, wat een lieverds zijn het
toch die zwartpakken!
Dec 3, Big Bend Nat.Park
Verder de binnenlanden
van Texas kun je niet. Dit park lig in een grote bocht van de Rio Grande, die
hier de grens met Mexico vormt. Als rivier stelt het niet veel voor,nu, je kunt
er door heen lopen naar Mexico. Niet doen, want het kost je $5000 of een jaar
zitten in een Amerikaanse bak, of allebei. Ook iets van Mexicaanse handelaren
kopen die aan de overkant hun waar aanprijzen, kan heel vervelend voor hen en
jou uitpakken; zij worden opgepakt en 100 mijlen verder over de grens gezet en
jij krijgt een flinke boete en wat je gekocht hebt ben je kwijt. De grens wordt
heel streng bewaakt door de border patrol. Al het verkeer dat het park uitgaat
wordt gecontroleerd. Toen de Hwy90 vlak langs de grens liep, zagen we bewakers
met autobanden achter de pickup een soort zandweg vlak maken zodat ze later
sporen kunnen zien van illegalen. Hier werden we aangehouden en moesten we de
passen laten zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten