Provincial Park Herring Cove, Campobello Island (op de grens van CAN/VS) 26 September

Het is nog vroeg, kwart over acht in de morgen. Vandaag gaan we de grens over, benieuwd voor hoe lang we het verblijfsvisum krijgen.

Gisteren hadden we zo’n dag die je wel wil inlijsten; prachtig weer, leuke mensen ontmoet en prachtige natuur gezien. En de dag afgesloten met een flink campfire.

Laten we bij het begin beginnen: overnacht hebben we op het parkeerterrein van de Wal Mart, een geliefde plek bij camperaars. We stonden er met nog 4 campers, grote karren. Een van die bakken, wel 10 m lang, had een stevige motor achteraan hangen en daar kon nog weer een grote Jeep achter gesleept worden. Het blijft verwonderlijk wat hier allemaal kan, op dat gebied.

Volgens Grundmann, onze reisleider van Reise Know-How, moeten we gaan eiland hoppen als we er de tijd voor hebben, en die hebben we wel. Bovendien was het een stralende dag, dus op naar de Ferry. Deze gaat, geheel gratis, naar Deer Island, de favoriete vakantie bestemming van Charles Groenhuysen (vertelde Ellen ons). We stoppen op de pont achter een mooie Volvo terreinwagen met Canadees kenteken, maar de inhoud was geheel en al Nederlands. Ellen en Richard met hun dochter Mae-Lin, zijn de drukte in Holland ontvlucht en naar Canada, Saint John gaan wonen. Als we voor de ferry, de tweede, naar Campobello Island een uur moeten wachten, halen we de stoelen en krukken voor de dag, koffie en thee met lekkers van Costco en de fruitfarm erbij, gezelligheid op z’n Hollands aan een Canadese binnenzee! Ellen heeft in Zeijen gewoond, haar vader Klaas H aan het Terra College gewerkt, zij haalde vroeger een ijsje bij het Hofje; we zijn weer bijna thuis. Op de ferry zien we dolfijnen en zeehonden. Ellen en Richard zijn op weg naar het Lighthouse om daar naar walvissen te gaan kijken; wij er dus achteraan. Een geweldige plek, die rots met de vuurtoren. Het is er druk, staan zeker wel 10 auto’s, allemaal wale watching! En we hebben ze gezien!!! De ongeveer 7-8 meter lange rug met vin komt duidelijk boven water. Straks gaan we nog eens kijken voor we de grens over gaan. Op de camping van het provincial park vinden we een mooie plek, niet moeilijk want wij zijn de enige gasten, en hout voor het kampvuur. Tot half 11 buiten, onder de sterrenhemel, heerlijk temperatuurtje; wat wil een mens nog meer?