Mei 8, kamperen aan de Ponderosa Pine Scenic Byway

In Page ontmoetten wij een mevrouw die als een vertegenwoordiger haar staat Idaho “verkocht”! En nu maken we een tocht door het hart van de staat, prachtig! We boffen, of hebben het goed berekend, want we zijn precies op tijd. Waren we hier een week eerder, waren een aantal wegen nog afgesloten geweest vanwege de sneeuw.
 Nu zijn de bergen nog bedekt, zelf in de bossen ligt nog volop sneeuw als je boven de 2000 m komt. We wanen ons op wintersport: prachtige blauwe lucht, fris en volop sneeuw op de hogere bergen. We rijden door het Sawtooth, het Zaagtand gebergte. Onderweg gezien: een Coyote, een roedel Pronghorn Antilopes en een Kraanvogel.

In het plaatsje Ketchum, vlak bij de bekende wintersport vallei Sunvalley, bezoeken we het graf van Ernest Hemingway, de beroemde schrijver die hier de laatste jaren van zijn leven doorbracht voordat hij in 1961 op 62 jarige leeftijd zelfmoord pleegde.

Even voordat we het dal van de Salmonriver uit zijn, zoeken we een kampeerplaats aan een meer, het Redfish (een zalm soort) meer. Camping gesloten en de manager wil ons niet toelaten, terwijl wij alleen maar een plekje nodig hebben. Zelfs als we vertellen dat we helemaal uit Holland zijn gekomen om op deze camping te staan is hij nog niet te vermurwen, wat een zak! In Stanley, een gehucht waar maar 100 mensen wonen kunnen we internetten bij het visitor center, dat ook nog gesloten is, maar de wifi staat wel aan. Da’s tenminste klantvriendelijk! Een aardige meneer biedt ons een plek bij zijn huis aan, maar wij denken nog wel een camping te vinden. De volgende 30 km liggen alle kampeerplekken dik onder de sneeuw, dat wordt um dus niet. Als we in lagere regionen komen, zien we een campinghek open staan, draaien en erin. Een prachtig terrein! Tot 25 mei is alles vrij, geen water of dumpstation, geen toezicht. Kijk zo kan het dus ook!

Als we een eindje rondlopen stuiten we op een bordje: Hot Springs. Ff kijke, ja hoor het warme water komt zo uit de grond omhoog. Staat een hutje met een stalen badkuip er in waar het warme water zo doorheen stroomt. Stinkt wel naar Rotten Eggs, maar ik denk dat ik daar morgen een bad ga nemen!

Mei 10, onderweg naar Hells Canyon

Je ziet, Gerard heeft een warm bad genomen; en lekker! Alsof er badolie in zat. Dezelfde dag zijn we verder gegaan, the show must go on, naar Cascade. Weer zo’n prachtig State Park campinkje gehad aan het meer. Dit soort campings zijn echt geweldig: weinig voorzieningen, geen douches, maar prachtig gelegen! Nu staan we bij een visitor center om gebruik te maken van het Wifi. Rijdend door dit gedeelte, het westen van Idaho, zien we dat veel nazaten van Stiefbeen & zoon hier naar toe zijn getrokken.