April 30, Calf Creek Canuon

Het weekend hebben we doorgebracht in de camping van het Kodachrome Basin. Inderdaad, Kodak heeft toentertijd geld in het ontwikkelen van dit gebied gestopt. Pal naast Bryce gelegen, prachtig gebied waar je de canyonwanden van onderen bekijkt. Goed dat we op tijd zijn want het campinkje is al bijna vol. Volgende dag, zondag lopen we de Angels Landings Place trail; de engeltjes weten waar ze landen moeten! Prachtig, en een heerlijke wandeling. Op tijd op pad want tegen de middag staat de zon volop je kop te branden. De camping is een State Park en voor de verandering eens heel goed onderhouden! Met warme douchen in een keurig gebouwtje. Maar hier betaal je ook de volle mep: $16,- p/d en geen korting voor de mensen van 60+.

Vanmorgen nog even bij het visitor center aan; geen telefoonbereik terwijl het in een dorp ligt. De streek is ook erg schaars bevolkt. De Mormonen, een godsdienstige sekte die haar hoofdkwartier in Salt Lake City (SLC) heeft, hebben hier kunnen overleven, maar armoe troef.

Vandaag zijn we geland op een camping Calf Creek van het Bureau voor Land Management (BLM). Dit bureau beheert enorme stukken land die eigenlijk niemand wil hebben of als kostbaar toeristisch gebied worden gezien. In dit gebied mag je gratis camperen of als er een camping is, is die goedkoop: $3,50 voor 60+. We hebben weer een prachtige rit over de HWY 12, the All American Road gehad en hebben nu een even mooie kampeerplek op de bodem van de Creek, alleen toegankelijk voor kleinere campers (max 7 m)

Mei 2, Capitol Reef

Een zijweg van Hwy 12 is de Burr Trail, die mag je niet overslaan volgens Grundmann, onze papieren reisleider. En wat Grundmann zegt, dat doen we dus: een prachtige route, asfalt tot 30 mijl, door een canyon. Zie de foto’s. Na 30 mijl houdt het asfalt op en begint de piste, niet geschikt voor RV’s. Dezelfde weg terug is geen straf!

Nog snel even een bezoekje aan een opgraving van een indianendorp; stelt niet veel voor, maar op het parkeerterrein staat een bekende camper. Friedrich en Conny! Na wat info uitgewisseld te hebben gaan zij richting Bryce en Zion, LV en SF. Wij gaan naar Capitol Reef. Auf Wiedersehn, misschien in Oregon, Seattle of Vancouver? Voor we Hwy 12 verlaten moeten we eerst over een flinke pas, hoogte 2940 m, n’besten! Boven op die pas groeien alleen maar berken, maar d’r zit nog geen blad aan, kale boel. Vreemd gezicht.

Op de camping van het National Park is nog net een plaatsje vrij, voor $5,- p/d hebben we een mooi plekkie. Het gaat Utah, de staat, blijkbaar goed, want hier wordt de boel wel goed onderhouden.

Vanmorgen de fiets maar eens weer uit de garage gehaald; het is alweer een poosje geleden, maar hier is een mooie route. Na 13 km bultje op en af, houdt de weg op. De franse Harley Davidsons die ons passeerden, staan hier geparkeerd. Gerard maakt de groepsfoto, de Fransen hebben de HD gehuurd. Ook een leuke manier om dit land, dit prachtige land, te bekijken.

Mei 4, Price (halverwege Arches en Salt Lake City)

Je hebt van die dagen dat reizen een vermoeiende bezigheid is; gisteren vroeg de camping van Capitol Reef verlaten, op naar Arches. Arches NP staat bekend om zijn natuurlijke bogen. We besluiten om eerst een camping, in BLM land op te zoeken. Dit is weer zo’n heel eenvoudige camping, er is gewoon niets, maar o zo mooi gelegen. Op de achtergrond de La Sal Mountains, toppen van 4000 m hoog, met sneeuw bedekt. De camping wordt vooral bezocht door 4x4 fanaten! Een hoog JEEP gehalte. De avond is echt warm dus blijven we veel te lang buiten zitten, want we willen om zes uur uit de veren. Voordat het te druk wordt, willen we Arches bezocht hebben. Prachtig gebied; zie foto voor het ontstaan van de bogen. Na Arches gaan we naar Dead Horse Point SP, ongeveer 50 mijl, 80 km verder op. Vanaf dit punt heb je een prachtig uitzicht op de Colorado Rivier die 600 m lager stroomt. Dit punt werd door de cowboys gebruikt om de wilde mustangs naar toe te drijven. Eenmaal op deze plek, werd de toegang, maar 10 m breed, afgesloten en zochten de cowboys de beste paarden uit. Eens hebben ze de paarden vergeten en deze zijn gestorven van de dorst, vandaar de naam.

En dan gaan we op weg naar SLC en laten de geweldige Nationale Parken achter ons; we hebben het gevoel dat we aan een nieuw gedeelte van onze reis beginnen.

Even een kleine uitleg over de parken van Utah: miljoenen jaren geleden was het gedeelte van de VS tussen de Rocky Mountains (in het westen) en de gebergten in het oosten (Apalchen e.d.) een enorme binnenzee. Dit gebied is opgedroogd en opgevuld door sedimenten van de gebergten. Daarna is het ongeveer 1600 m omhoog gedrukt. De Colorado Rivier is ontstaan op dit plateau van zandgesteente en heeft op allerlei plaatsen diepe geulen, canyons, in het relatief zachte zandsteen getrokken. De overheersende rode kleur is ontstaan door ijzermineralen.  

Halverwege SLC, in Price doen we boodschappen bij de Walmart en overnachten op het parkeerterrein.