zaterdag 21 juli 2012


Juli 21 Indian Harbour,
Nu we met de dagen aan het aftellen zijn, al begonnen zijn met een fotoboek in elkaar te zetten, hebben we besloten om op deze camping te blijven tot we op de 26ste naar de haven rijden. En dat is geen straf: het is een prachtige plek aan een baai. En we hebben nog steeds prachtig weer!
Wat weer betreft; in die ruim 10 maanden hebben we nog geen 10 dagen slecht weer gehad. Alle dagen buiten kunnen zijn, ook al hebben we sneeuw gehad. Of koude nachten met vorst, toch was er bijna iedere bijna dag zon, fantastisch.
Het met eigen camper reizen is ons prima bevallen. Doordat je zo afwijkt van de normale campers hier, hebben we zoveel leuke kennismakingen gehad, zoveel leuke mensen ontmoet. Zelfs mensen waarmee we nog steeds mailcontact hebben. Bijzondere figuren zoals Thom Hull, wiens voorvader staatsecretaris is geweest en die ons nog steeds allerlei idiote links stuurt. Of onze “Poolse” vissers Anna en Stan uit Vancouver. Om er maar een paar te noemen. Hebben gemerkt dat de Amerikanen veel spontaner zijn dan de Canadezen, maar als je contact hebt zijn ze beide erg vriendelijk. Zelfs politieagenten en grensbeambten waren erg vriendelijk. Kortom, Amerika, Canada en ook de Baja Californa, zijn heerlijke landen om te bereizen.
De bezoeken aan de familie hebben grote indrukken op ons gemaakt. Het was als een warm bad waar we in werden ondergedompeld. De gastvrijheid was geweldig, we voelden ons meteen thuis.
Spannend was het soms wel, als er een rood lampje gaat branden, of je verliest koelwater of olie. Je weet dat je hier geen reserveonderdelen kunt kopen, niet even naar een Fiat garage kunt gaan. Gelukkig heb ik bijna alles zelf op kunnen lossen, maar je weet nooit hoelang die oplossing blijft functioneren. Onze uitlaat is tweemaal doormidden gebroken. De eerste keer is hij gelast door Al, de enigen monteur in een omtrek van 100 km. Toen die voor de tweede keer brak, heb ik zelf de reparatie met behulp van kit en slangklemmen uitgevoerd. Na ruim 10 duizend km zit ie nog steeds vast en maakt weinig lawaai.
Hebben geen tv gezien, geen voetbalkampioenschap of Tour, en hebben het geen moment gemist! Hebben we Rolde of familie gemist? Niet echt. We hebben veel mailcontact of skype gehad en dat was prima zo. Een Amerikaanse telefoonkaart kopen doen we nooit weer: kost een vermogen en werkt ook vaak nog niet. De wifi van de MC Donalds of the Home Depot of Starbucks werkte meestal prima. Daarvoor geen duur internet van AT&T!
Veel plezier hebben we van de Garmin gehad! Geweldig; zonder dat ding waren we waarschijnlijk nog steeds niet in de buurt van Halifax, grapje. Maar met zo’n navi kun je wel de backroads rijden, zonder dat je op het laatst niet meer weet waar je bent. We hebben weinig Interstates gereden, soms kon je niet anders zoals in Texas.
Nog een apparaat waar we veel plezier van hebben, we hebben er beide een, is een e-reader(NOOK). Ik heb 1200 boeken op de computer staan, die dan weer op de Nook gezet kunnen worden. En we hebben er wat af gelezen. Betsy is helemaal fan van de Cock!
En de kosten? Ach je kunt zo’n reis zo duur maken als je zelf wilt. De grootste kosten waren de vervoerskosten. Daar staat een besparing van brandstof tegenover: wij verbruiken nog niet de helft van die Ammy zuipers. Bijna 40.000 km meer geeft de teller aan voor nog geen €4000,-. Campingkosten: voor gemiddeld €6,-  per dag stonden we op prachtige plekken, bij familie of Walmart. Voor dat geld zijn we 318 dagen op pad geweest. En eten moet je thuis ook dus die kosten rekenen we maar niet.
We hoopten  een droom waar te maken; het werd een droomreis. Om nooit te vergeten! Heimwee hebben we niet gehad, maar we weten nu al dat we Fernwee krijgen!
Vandaag maar eens begonnen met opruimen. De gascilinders kunnen we niet mee terug nemen. Dat kan wel als je ze laat uitspoelen, maar dat is duurder dan een nieuwe kopen. Onze Amerikaanse buurman (Maine) was blij met de kleine fles, Elva van de camping krijgt de grote, maar die moeten we nog gebruiken. Een zak met afgedragen kleding krijgt zij ook voor de 2e handswinkel en nog een zak met dvd’s. Gisteren werden we door de Yanks uitgenodigd om een Italiaans worstje te komen eten, daarna kwam Oma Camping met een heerlijke gingercake, zelf gebakken. Gezellig gekletst.


Op onze ochtend wandeling hebben we in het haventje de lobster bewaarplaatsen bekeken en van de prachtige uitzichten genoten. Straks nog even op de fiets naar Peggy’s Cove en op de terugweg gerookte makreel halen, lekker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten