Juni 26, Woodstock, Ontario Canada

Na Holland gaat het weer in gezwinde vaart naar het oosten. Tegen een uur of twee in de middag zoeken we een park: een openluchtzwembad in de m.o.n. Lekker genieten van het mooie weer en de mooie plek. Als de zon langzamerhand verdwijnt, dumpen we en gaan richting Lapeer, met Walmart. De jeugd is wat onrustig dus zoeken we een andere plek. Ook niet al te stil, maar daar wen je wel aan.

Vandaag dus de grens tussen de VS en Canada voor de derde keer overschreden; drukke grensovergang, maar na een drie kwartier zijn wij aan de beurt. De bordermevrouw raakt hevig geïnteresseerd in ons verhaal. Maakt niet uit of er nog een flink stel wachtenden zijn, zij wil gewoon ons verhaal weten. Daarna gaan we  dus met bier en wijn ( en tecila) de grens over, niets aan de hand. Had dus vanmorgen geen 2 eiers (Ralf) hoeven te verorberen!  Na een uurtje begint de autoweg te vervelen, dus weer op naar een park. Geen spannende omgeving maar supergroen en netjes: Ontario-Canada! We hebben mooi de gelegenheid om wat te klussen: Bets gaat wat poetsen en ik ga de roestige trekhaak vers in de verf zetten. We moeten straks netjes bij de familie in Kingston aan komen, wat dacht je wat! En dan…….. op naar de Walmart.

Maid of the Mist

Juni 28, Lake Shore Beach SP, aan het Lake Ontario in de staat New York

Een hele mondvol voor een geweldig, prachtig, mooi State Park! Echt een park met grote grasvelden en prachtige bomen aan de oevers van het Lake Ontario. Hier blijven we vier dagen, met tot nu toe schitterend weer, heerlijke douches, wat je noemt genieten!

Amish

Voordat we hier aan kwamen hebben we de Niagara Falls bekeken. Bij de Skylon Tower vinden we een prima parkeerplaats en kunnen zo het I-Max theater in voor de film over de Falls. Je mist niet al te veel als je de film niet ziet. Daarna de trappen af en je loopt zo tegen de rivier met de watervallen aan. Vanaf deze kant, de Canadese, heb je een prachtig overzicht over de twee watervallen. Jammer dat de weergoden vonden dat we het vandaag maar eens zonder de zon moesten doen, maar we mogen niet klagen na zoveel dagen zon! Korte wandeling en we schepen ons in op de Maid of the Mist, een bootje dat je helemaal tot vlak onder de watervallen brengt. En dan ben je echt in de mist! Wat een sloot water komt hier naar beneden, enorm. Als we de brug overgaan naar de grens met de VS, kun je nog een laatste mooie blik werpen op dit geweldige natuur spektakel. De grensbeambte kijkt verwonderd naar ons visum, een jaar? Had ie nog nooit gezien, en we kunnen weer ongehinderd de VS in. We rijden onderlangs het Lake Ontario. Het wegdek van de Parkway is er beroerd aan toe, maar als we op de kustweg zitten, wordt het beter. Onderweg plukken we zelf kersen; de fruitboerderij ziet er Frans uit, de prijzen ook, maar de kersen zijn heerlijk.

Lekker hé!

State Park-National Park 

De beide soorten parken worden beheerd als overheids instellingen en dat is, net als bijna overal, behoorlijk inefficiënt. De campings op de National Parks (NP) hebben ober het algemeen overal dezelfde regels en prijzen die afhankelijk zijn van de geliefdheid van de plek. Ben je inwoner van de VS en de zestig jaar gepasseerd, koop je voor een tientje een kaart en je betaalt overal de helft. Soms betaal je ook de helft als je een jaarkaart hebt voor de NP, de American the Beautiful. Die hebben wij gekocht voor $80,-  De SP’s hebben overal verschillende regels en prijzen. Woon je in de staat waarin het park ligt, betaal je de helft (meestal). De SP’s zien er over het algemeen goed uit, goed onderhouden. De NP hebben vaak enorm achterstallig onderhoud; de meesten zijn gebouwd in de crisisjaren 30 als werkgelegenheidsprojecten. De natuur is er prachtig, maar de gebouwen zijn sterk verouderd, de asfaltwegen totaal versleten en veel te veel personeel dat weinig of niets doet. Pak een kwast en schilder de boel eens op, maar ja dan wordt je mooie pakkie vies! Dat laatste geldt ook voor de SP’s. Gisteren zijn  we een uur bezig geweest om administratief van plaats G43 naar G11 te komen en zijn toen maar weg gegaan om uren later terug te komen. Een jonge meid achter een computer kan niet bekijken welke plaats 4 dagen vrij is! Ongelooflijk! En dat is niet alleen op dit park zo. Dan hebben we nog het verschijnsel “Host”; de gastheer- of vrouw, die je zelden ziet, maar je kaartje controleert. Of je betaald hebt weten ze niet, want zo mogen geen enveloppe openmaken. Op dit park komt een oude, een echt oude man, ieder uur rondrijden in een dikke truck om ??. Gelukkig zijn we ook Hosten tegen gekomen die je van informatie materiaal voorzien en tips geven, maar van vele heb ik het idee dat ze op deze manier goedkoop onderdak hebben.

Gisteravond genoten van heerlijke muziek, aan de shore van het Ontario Lake.