19 okt 2011 Lexington 17.30 uur

Staan met 6 campers op het parkeerterrein van, ja natuurlijk de Walmart! Wat een gigantische knapen rijden hier rond en dan hangt er nog van alles achter; een knots van een terreinwagen met in de laadbak een dikke motor, een aanhanger waar ons campertje, 7 m, gemakkelijk inpast. Je zou er een minderwaardigheidscomplex van overhouden. Wat te denken van 23 m lang!Okay, wat hebben we de afgelopen dagen gedaan?

Na Gettysburg zijn we de Appalachian, de Skyline Drive ingetrokken. Schitterend mooi; herfstkleuren, zon, prachtige weg. Na 20 miles een campground, prachtig. Voor USD15,- staan we daar 2 nachten. Goedkoper kan het niet, maar we hebben de pas aangeschaft voor de Nationale Parken en dat geeft een flinke discount, sorry, korting. En er lopen beren over de camping!!!! Zegt de Host! Zal wel van oorsprong uit Oostenrijk komen: Morgen gibs Schnee, Übermorgen Sonne! We hebben 2 avonden, Sunset, op de uitkijk gezeten! Geen drol gezien, sorry, wel 2 drollen maar geen beren! Wel 4 deers, soort herten. Liepen te grazen tussen de campers. Maar de plek is fantastisch! Ff lekker rustig, geen telefoonverbinding, geen internet, geen stroom; wat kan het leven simpel zijn. Maar een heerlijk boek: De 100 jarige die uit het raam klom en verdween! Je lacht je toch te barsten! Willem en Gauk, dat hebben jullie knapen goed bedacht. Ff over de Host: op zo’n camping van een Nationaal Park is de Park Ranger de baas, maar die heeft geen tijd om zich met de campinggasten te bemoeien, die rijdt met een grote slee rond, dus dat laat ie over aan de Host. Die mag van mei tot eind oktober daar gratis staan; wel stroom, water, en doet daarvoor de controle, maakt de plee schoon en houdt een oogje in het gaatje, en maakt de gasten gek met een berenverhaal! Deze twee gingen de winter doorbrengen op een ander terrein, 35 miles noord, ook weer voor nop. En maar met een golfkarretje rondkarren. Inmiddels heeft het aantal campers zich verdubbeld; we zitten op de Noord-Zuidroute. En daar ligt deze WalMart heel gunstig.

21 okt. 11 Floyd, VA

De Blue Ridge Parkway voor een flink stuk gereden, prachtig. Gaat sneller dan we verwacht hadden dus zijn we in de middag al in Floyd. Daar de Country Store opgezocht, met de manager gesproken en een afspraak gemaakt. Hij wijst ons naar een camping, maar als we daar aankomen, blijkt die helemaal volgeboekt. Allemaal vrouwen die een soort Sistersday hebben. Zijn gekomen met kleine caravannetjes; wist niet dat die hier ook nog bestonden. Dus verder naar het State Park campground.

22 oktober Floyd, VA

Zijn terug in Floyd, staan geparkeerd achter het Courthouse. Vanmorgen kwamen twee agenten met een jonge knaap naar buiten. Knaap helemaal in de boeien, handen en voeten. Triest om zo’n jongen, van de leeftijd waar wij mee werkten, afgevoerd te zien worden.

We staan nog maar net hier, of we worden alweer aangesproken; we zijn overal een bezienswaardigheid met onze Rubbertramp. Man van onze leeftijd en een jonge knaap: kolonel Anderson met een jongen uit Zuid-Afrika. Duurt maar even en Bets zingt Sarie Marijs. Zuidafrika heeft de tranen in de ogen. De kolonel komt een half uur later terug en we raken voor 3 uren aan de praat. Kolonel Anderson is 25 jaar militair geweest en heeft nu een kleine farm waar hij gewonde soldaten opvangt. We hebben van alles besproken, te veel om op te noemen. Maar heel interessant. We willen vannacht hier blijven staan, maar kunnen ook bij hem overnachten als we dat willen. We zien wel.

Maar vanavond gaat we los!! Country and Western, Blue Grass, Soul met de Hillbilly’s! Dat gebeurt allemaal in de Country Store. Ieder vrijdagavond wordt de winkel omgebouwd tot muziekzaal. De stellingen staan daarvoor ook op wieltjes. Gisteren bij de manager geweest: om 4.45 uur kunnen we kaarten ophalen, een plaats reserveren en om 6.30 uur gaat het feest beginnen. Van alle kanten komt het volk naar de Store. Hoe het verhaaltje verder gaat, lees je in de volgende automaat, zou Ma gezegd hebben.