24 okt. 11 Nashville

Gisteren een reisdag, over de Interstate, prima weg, naar Nashville. Passport America camping die het niet meer was, geloof er niks van. Gaan we melden!

Vandaag naar Belle Maede Plantation. Een voorbeeld hoe een plantage er dik 100 jaar geleden uitzag. Rijk huis, kleine hutten voor de slaven. In die hutten is de geschiedenis van de slaven verwoord, veel lezen, niet echt op z’n Amerikaans. Toen de slaven vrij werden na de Civil War, trokken de meeste van de 136 slaven weg. Bob Greene bleef, want hij was inmiddels de baas van het personeel geworden en de beste paardentrainer van Amerika. Je ziet wel eens schilderijen waarop een neger een renpaard vasthoudt, dat is dus Bob. Op deze plantage werd geen katoen o.i.d. verbouwd, maar werden paarden gefokt, beroemde fokpaarden. De winnaars van de paardenraces stammen bijna allemaal nog af van de toen hier gefokte paarden. In de crisis van 1933 ging de eigenaar failliet en uiteindelijk heeft de stad Nashville alles opgekocht en er een museum van gemaakt. In het prachtige park hebben we de middag doorgebracht, in de korte broek, in de zon! Heerlijk. Kunnen nu merken dat we zuidelijker zitten. Overnachten doen we met een stel andere campers bij de WalMart, rustiger dan op de camping aan de snelweg en kost geen USD32,-.

27 oktober ’11 State Park Meriwether Lewis, tussen Nashville en Tupelo.

Eindelijk weer eens een heerlijke rustige nacht gehad, geen verkeer, geen luide generatoren, geen felle lampen; heerlijk. Maar wel warm, dus we zijn maar weer overgeschakeld op de zomer dekbedden. We staan op een prachtig State Park, met keurige toiletten, allemaal net nieuw en for free! Zo is het in iedere staat weer anders. Hier blijven we een paar dagen om wat bij te komen, een fikse verkoudheid moet ook maar eens weg.

Dinsdag naar de Grand Ole Opry geweest. Enorme zaal, 4300 toeschouwers, de bakermat van de country muziek. Valt veel over te vertellen, maar even kort: in ruim 2 uur diverse artiesten, van jonge lui tot opa van 90, maar allemaal goede artiesten. De laatste, Keith Urban, was de lieveling bij de vrouwen want die stoven massaal naar het podium. Maar wel op de knietjes zodat de rest van de toeschouwers er geen last van hadden. We hebben er van genoten. Voor de voorstelling begon, we waren mooi op tijd want hadden de middag doorgebracht in een leuk park, wandelen en fietsen, in de buurt, spraken we twee Nederlanders. Echte Elvis adepten als ze zijn, reisden ze naar de bekende Elvis plaatsen. Heel leuk geklets en als we weer eens in Geldermalsen kwamen, de deur stond open!

’s Morgens zijn we hebben we nog een wandeling door het centrum van Nashville gemaakt, langs wat country en western kroegen. Stelt niet zoveel voor, Assen is leuker!

De volgende, dag 26 okt, richting Tulelo, de geboorteplaats van Elvis, via de Natchez Trace. Mocht je ooit in de buurt komen, rijden die Trace! Schitterende herfstkleuren, we waren ze even kwijt, maar hier zijn ze weer, een prachtige Parkway, mooie picknickplekken en gratis campings! Wat wil een mens meer. Deze weg loopt parallel aan de weg die de eerste boeren, jagers en handelaren liepen van Natchez aan de Mississippi naar Nashville, ongeveer 400 mijl. En, o ja, Bets heeft de eerste kilometer gereden. Na 6000 van mij mocht dat ook wel een keer, vind ik! Het is prachtig weer, 25 graden, dus waarom verder? Zo zit ik dus nu in de korte broek, het is vanmorgen wel bewolkt, de generator aan en de laptop op de picknicktafel, aan het blog te werken. Geen internet maar wel telefoonbereik. Gisteren is bij Rob het huis onder water gelopen. Volgens de laatste berichten staat er ruim een meter water, daar helpt zijn muurtje niet voor. Nu maar hopen dat het niet nog hoger komt, maar het is wel een ellende. Gelukkig zijn ze op tijd weg kunnen komen en zitten nu in Hua Hin, aan de kust in het vakantiehuis van Irins ouders.

29 okt. 11 Tombigbee State Park, Tulelo, Mississippi

Vandaag het geboortehuis(je) van Elvis Presley bekeken in Tupelo. Men heeft er een museum, meer winkel dan museum, omheen gebouwd. Het kerkje waar hij door geïnspireerd werd, is naar deze plek gebracht en je kunt het bezoeken en dat is de moeite waard! Niet het gebouwtje, stelt niks voor, maar de presentatie die je daar krijgt is geweldig. Eindelijk eens een inzicht gekregen in de verloop van een zondagmorgenkerkdienst in rond 1935. Het ging er vrolijk aan toe. De Elviskapel kunnen we niet in want daar wordt net getrouwd, is net gebeurd. Bruidspaar wordt gefotografeerd, de jonkertjes door mij. Betsy is “Just Married”met de chauffeur, een hele grote neger, zie de foto! Een vrolijke boel. Dan willen we nog even naar de “Hardware Store” waar Elvis zijn eerste gitaar kreeg, hij wilde eigenlijk een geweer, maar de bediende wist hem daar vanaf te praten. Maar de Store is gesloten, zaterdag at noon. De toonbank waar Nick, van Simon, zijn Old Shed zong is er nog wel. Misschien gaan we maandagmorgen nog weer even. Morgen maar weer genieten van het mooie weer, wel fris 18-19 graden, maar wolkenloos zonnig. En nu maar eens een goede internet verbinding zien te vinden!